canEdit = new Array();


miðvikudagur, janúar 11, 2006


Valdir kaflar ur gridarstorri ferd um gridarstort Kina.

1. Skringileg saga um skringilega straka a skringilegu, skringilegu ferdalagi.

call now!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Call us now as soon as possible, Andrew and Frasier have an offer for you!!! number is 13439129946, call sooner than later, this is urgent!!!!!

.......Og tannig hefst tessi skringilega, skringilega saga um skringilega strakana og skringilega folkid sem teir hittu i skringilegri for teirra i gegnum Kinalandid stora. Tad var ekki aftur snuid, Eftir ad Siggi las skilabodin a skjanum ta gat hann ekki setid a sinum mjuka bossa minutunni lengur, tad var eitthvad merkilegt a seidi. Hann hvisladi ofur hljott a ensku, ord hans smugu inn um eyru Jonnys, ad tad vaeri astaeda til tess ad hringja a stundinni i tetta skritna numer, tad var eitthvad stormerkilegt ad gerjast i kollinum a honum eftir tessi skringilegu, skringilegu skilabod. Hvad atti skritni strakurinn Jon vid med tvi ad senda slik skilabod, hvad var framundan? Andrew og Frasier, hvad gatu teir bodid honum? Aetludu teir ad fara aftur til Mongoliu og vildu fa skritna strakana ta Sigga og Jonny med, vildu teir kannski draga ta med ser til Ameriku, tad vaeri tad nu. Hann vard ad hringja til ad atta sig a tvi hveru skritid allt saman var, allt snerist i hringi i kollinum a skritna Sigga, round, round, round and round, vaaaa, og hann hljop ut....

En svo ad tid getid attad ykkur a adstaedunum, ta turfum vid ad ferdast adeins lengra aftur i timann, adeins um orfaar klukkustundir. Tad var nefnilega tennan sama dag, fyrr um daginn, ad litli skritni Jon sat hinn rolegasti a Lee Ming's restaurantinum margromada og bordadi ur dallinum sinum med pinnunum, vid skulum kalla ta tituprjona, stangirnar sem strakurinn notadi vid ad borda tarna i Pekingarborg. Honum fannst svo skritid ad vera i tessu landi, allt var ofugsnuid vid tad sem hann hafdi adur sed. Hann vard ad borda matinn sinn med prjonum tott ad hann kynni litid ad nota ta. Inni a Lee Ming hraektu mennirnir a golfid, ut um allt, tad hafdi hann ekki sed adur, og sidast en ekki syst ta voru klosettin stor-skritin, tau voru bara litlar skritnar holur i jordinni, folk vard bara ad mida og hitta, svo skritid, og hugur hans snerist i hringi, a medan hann snerist i hringi.

I hringi ganga tveir skritnir kallar, framhja veitingastadnum fara teir fullhladnir, med furdu mikid af doti i bakpokunum. Jon hugsadi med ser ad tessir menn vaeru med furdu mikid skegg, naestum eins mikid skegg og hann hafdi einu sinni safnad tegar hann var i Mongoliu. I huga sinum leitadi Jon ad einhverju tengdu Mongoliu, hann vissi ekki hversvegna en tad var einhver virkilega sterk tilfinning innra med honum sem a skringilegan hatt let hann stokkva upp og hlaupa ut af Lee Ming. Hversu furdulegt sem tad kannski hljomar, ta vissi Jon eflaust innst inni hverjir voru tarna a ferli, allt gerdist bara svo furdu hratt ad hann hafdi ekki radrum til tess ad stodva hringekjuna i huga sinum, hann stokk bara upp og hljop. Teir fodmudust tarna, strakarnir trir, sameinadir a ny, aftur i Peking, skringilega skeggjadir en ennta teir somu, Andrew og Frasier sneru aftur.

Svona hofst tetta. Eins og tid kannski attid ykkur a nuna ta sendu teir netbref hid snarasta a Sigga og Jonny. Teir vildu, hversu furdulega sem tad myndi hljoma, ta vildu teir fa Sigga og Jonny aftur til Peking, teir vildu allir hittast a ny. Tad er svoldid skritid fyrir mig ad segja ykkur tessa sogu tar sem eg er einungis utanadkomandi adili, eg tekki ekki strakana betur en tid. En eg get get sagt ykkur af fullri alvoru ad tarna tar sem eg fylgdist med teim, flugan a veggnum sem eg var, ad tennan skritna dag i Peking ta sa eg endurfundi sannra vina. Eg se tad tegar a medal ungra manna er mattur sem er sterkari en stal, eg veit tad tegar menn hafa tengst sonnum vinattubondum ad ta halda tau ut i hid oendanlega. A sekuntunni sem teir hittust var allt eins og adur, teir sogdu sogur, toludu um tad tegar teir ferdudust saman og tad hversu rosalegt tad vaeri ef Siggi og Jonny myndu hringja og jafnvel koma til Peking.

Og tegar eg heyrdi simann hringja og eg sa strakana trja i Peking hoppa af kaeti, ta vissi eg hvad var a seidi, Siggi og Jonny hringdu, toku leigubil ut ur borginni tar sem rutan beid eftir teim, aftur til Peking. Alla nottina keyrdi rutan og teir toludu saman um hversu furdulegir timar tetta vaeru, hversu furdulegt lif teirra vaeri tessa stundina, spennandi timar. Ad geta hlaupid i naestu rutu og komid ser til Peking, ad geta tekid slikar akvardanir a nuinu, skemmtilegar akvardanir. Tetta var skritid simtal og samtalid var ekki langt. Batteriid i simanum var ad verda buid, tad eina sem teir hofdu heyrt var, "you have to come back to Beijing, Andrew and Frasier will pay the train or the bus". Skritnir timar i skringilegu og storu Kinalandinu en teir elskudu tad.

Nottin leid og tad sem hafdi virst vera svo rosalega skritid deginum adur var hreint ekkert skritid lengur. Siggi og Jonny komu loks til Peking, borgin var eins og hun hafdi adur verid, gamla hutongid a sinum stad og Daoda ennta ad skrubba golfid a Ali Baba restaurantinum, gamla Peking er natturulega alveg kostuleg. Og svo koma teir inn a Far East, inna herbergid hans Jons og vekja hann upp med latum. Fagnadarlaeti, juhuuu!! teir hoppa tarna i tima og otima, tar til teir hlaupa yfir til Andrews og Frasiers og vekja ta og hoppa um allt med teim. Og tad voru meiri fagnadarlaeti, eg gaeti svarid tad ad hropin og kollin heyrdust alla leid til Xian i sud-vestri og til Shanghai i sud-austri.

Tar sem adeins nokkrir dagar voru til jola ta var tad ekki verra ad halda litil jol i sameiningu. I jolasveinabuningum, heldu teir felagar a torg hins himneska fridar, og nutu godvidrisins med ahugasomum kinverjunum sem voppudu i kringum ta og toku myndir. Seinasti dagur Andrew og Frasier a ferdalagi teirra og teir hittust allir fimm a ny, eins og um var talad adur fyrr, to oft meira i grini frekar en alvoru. Dagurinn leid med grini og glensi, margar myndirnar voru teknar af tessum fyrstu jolasveinum a Tianmen torgi. Tid vitid liklega hvernig slikur dagur hefur verid, mikid aksjon, langt fram eftir nottu, i raudu treyjunum, sungnir songvar og samid um ad hittast a ny a sudurskautslandinu, arid 2064.

Andrew og Frasier foru svo daginn eftir, i flugvel til Seattle, i huga teirra allra eru minningarnar um tennan dag liklegast ekkert svo skritnar, allt var svo edlilegt, alveg eins og tegar teir eltu kyrnar saman i Mongoliu. En eg verd ad segja ykkur tad i trunadi ad fyrir mig, tar sem eg sat og kloradi mer i vaengnum, ta hringsnerist allt i kollinum a mer. Tetta var Frikki fluga sem ritadi, eg er farin a flug, i leit ad fleiri aevintyrum.

2. Fillinn Floki.

Eg vil takka Steve fyrir ad hafa sott pizzu fyrir mig svo ad eg gaeti ritad tennan merkilega kafla. Hann er elskulegur strakur sem vill allt fyrir adra gera, Steve er ometanlegur, alveg ometanlegur. Tad er alltaf haegt ad reida sig a hann, hann hjalpar teim sem eru hjalpar turfi, tad er gott ad vita til tess ad strakarnir seu a ferdalagi med svo almennilegum manni. Eg hef tvi midur ekkert meira ad segja, allavega Steve, takk.

3. Tad sem hefdi att ad vera 1. kafli en er tvi midur 3. kafli.

Eg verd ad vidurkenna tad ad mer finnst eins og hann Frikki hafi byrjad a ofugum enda herna a undan. Mer finnst lika eins og ad fillinn hann Floki hefdi getad sleppt seinustu faerslu, en tar sem ad eg er ekki ritstjori tessa midils ta aetla eg einungis ad halda mig vid tad ad segja ykkur mina hlid a sogunni. Eg var ekki til stadar tegar strakarnir hittust en hinsvegar ta fylgdist eg med ollu sem gerdist tar a undan og tar er a ferdinni ofur merkileg saga, saga sem faer harin til ad risa, saga sem faer ykkur jafnvel til ad brosa, tetta er sagan min um strakana tegar teir voru ekki saman, tegar teir voru tvistradir um asiuna tvera og endilanga. Eg heiti Hjalti og eg er homosexual hamstur.

Eftir ad hann Jon kom til Peking ta sa hann murinn, hann var mjog gladur ad sja hann loksins, eftir alla sina leit ad honum a trihjolinu, eftir allt sem hann hafdi lagt a sig til tess ad finna murinn ta for hann i rutu og gekk a murnum. Honum leid vel i Peking, hitti tar folk sem var hressandi og skemmtilegt, hann gat hugsad ser ad vera tar um sinn. Til tess ad stoppa a stad i lengri tima er gafulegt ad vinna ser inn pening a sama tima. Eg skildi hann Jon oskop vel a tessum timapunkti, jolin ad nalgast, Peking er skemmtileg borg og hann hafdi tad gott a hotelinu. Hann akvad ad leita ser ad vinnu vid ad kenna ensku, sendi ut umsoknir hingad og tangad og athugadi moguleika sina. A sama tima og hann var ad athuga med vinnu vid ad kenna litlum bornum ensku ta hitti hann stulku. Piltur og stulka i Peking, tannig ad Jon eyddi dogunum i skemmtilegu aevintyri med stulkunni godu.

A sama tima eru felagar okkar ennta a trihjolunum, teir Steve, JaJa, Jonny og Siggi eru a fullu spani nidur Shanxi herad ennta a leid sinni til Vietnam. Hjolin foru ekkert of hratt, tvi til stadfestingar get eg bent lesendum a ad eg turfti sjaldan ad hlaupa til ad halda i vid strakana, eg bara svona rett tolti tetta a medan eg virti fyrir mer utsynid. Shanxi herad er liklegast eitt tad fallegasta sem ferdalangar i Kina geta upplifad, tarna eru oteljandi kolanamur og ofur drullugir og sotsvartir kolabaejir. Draumur ferdalangsins hefdi eg haldid. Strakarnir voru hressir til ad byrja med, svo gaman hja teim a trihjolunum. Ad kynnast nyju landi, lata landid renna ljuflega i gegnum allar taugar likamans, tetta var draumur teirra ad raetast hvern einasta dag. En svo kom ad tvi, teir reiddust, hjolin biludu enn a ny, teir virtust hafa fengid nog. Steve henti risastoru grjoti i hjolid sitt og Siggi sprengdi sitt i loft upp, trihjolin voru ur sogunni, trihjolin voru daud, teir drapu tau.

Eftir dauda trihjolanna, gengur Steve i att ad heilogu fjalli, Siggi og Jonny fara til Zhengzhou og JaJa for aftur til Peking. Tetta er eitthvad sem mer fannst naudsynlegt ad kaemi fram fyrr en seinna, personulega hefdi eg latid tetta koma a undan skringilegu sogunni hans Frikka tar sem ad tetta er upphafid, edlilegt upphaf ad godri sogu. En eg er bara hamstur, hvad veit eg svosem? Svona var tetta allavega fra minum baejardyrum sed, adur en simtalid goda atti ser stad. Jon i aevintyrinu i Peking, Siggi og Jonny i Zhengzhou, Andrew og Frasier koma, Joni langar loks ad halda ferdalaginu afram og fara fra Peking, teir hittast allir a ny og halda svo for sinni afram nidur hid mikla Kinaveldi.

4. Merry Christamas from the thirteen Santas of The Santa Project!!

Hae eg heiti Steve og eg er graen skjaldbaka, mer var gefid tad verkefni ad skrifa naesta kafla. Eg er ekkert of godur i islensku tannig ad eg vona ad tid fyrirgefid mer tad ad skrifi a ensku. Eftir ad strakarnir hittust ta foru teir aftur til Zhengzhou tar sem 13 jolasveinar aetludu ad framkvaema "Project santa". Tessi kafli mun fjalla um tad verkefni, eg vona ad tid njotid, kaeru lesendur.

The first rule of Santa Project is you don't talk about The Santa Project. The second rule of Santa Project is YOU DON'T TALK ABOUT SANTA PROJECT. The third rule of Santa project is if you're in Santa Project you have to be a Santa.

It was Jon's first Christmas away from Iceland and he really felt like he needed to do something big for the season. Especialy since after he left us on the tricycles he'd ended up back in Beijing and the hostle was becoming his own personal Hotel California. He bought thirteen Santa suits for the thirteen Icelandic Santas of yor and we all agreed to met up in ZhengZhou. Jon recruited some more Santas in Beijing, so the crew was13 strong.I arrived in ZhengZhou on the 22nd but, I located them late on the 23rd. Before I got there they bought loads of candy and small gifts. We celebrated the Christmas reunionin of everyone dancing in the hotel that night and planned where we were headed the next day: to the nearby village DengFeng.

On Christmas Eve we danced down the street handing out preasents and candy on our way to the bus station. We passed a stage that was having some sort of promotional show and one of the organizers grabbed us and asked if we would throw some gifts for them. To a hard techno beat we got jiggy with it on the stage and threw out little key chains with the stores name. We wished them a merry Christmas, 'Cheng Deng Quia La' and continued off to the bus station.

When we got to DengFeng we gave out what we had to any passing child. There were a few terrified kids that couldn't compute the mad seen in frontof them: 13 people with big white beards and red suits running over to them with maniacal smiles. There were also some really appreciative kids that just stared at their new ball or stuffed dog. We found the town park and the seen slowly degenerated into bedlem. Everyone realized what was going on and we started to get mobbed. After some group pictures we split up to try and give stuff without getting trampled by grabby kids and their even more grabby parents.

Once everything was given away we still had a huge crowd and so we started singing christmas songs, but even our group didn't know all the words. I started teaching the kids in the circle head and shoulders knees and toes. It's the easiestEnglish song there is. It was like I was leading excersize time at school again. The hoeky-poeky really took off and then the Chinese Santas lead the kids in some Chinese versions of the songs we were singing. After, we climbed the park hill to a pagoda that over looked the town for a few group pictures and to escape our fans.

On our way back to the bus station the guys gave even their costumes away.
We returned to the city we had our Christmas dinner in Pizza Hut. Which is quite a fancy affair, like when in Demolition Man Stalone gets invited for dinner and dancing atTaco Bell. We stayed in the hotel for the evening with our Christmas tree. We had two people from Iceland, two English, TwoDutch, One German, four Chinese, one Israeli and one Canadian. On Christmas day we cuddled and watched dvds for most of the day.

Eg var einn af jolasveinunum trettan, tetta voru frabaer jol, odruvisi en venjulega en eins og gefur ad skilja virkilega eftirminnileg, eg takka teim sem lasu, vona ad tid hafid notid tess, eg var Steven og er tad enn, bid ad heilsa.

5. Kottur uti i myri, uti er aevintyri.

Eftir jolin foru Steve, Jon og Jordan, allir fyrrverandi jolasveinar i Kina, teir foru allir upp a heilagt fjall og hittu Tai chi munka. Siggi, Jonny, JaJa og Rrrrtttt foru i Shaolin klaustur og sau hinn mikla matt hins Kinverska storveldis. I tai chi klaustrinu satu munkarnir og atu grjon a medan teir horfdu a sapuoperur, tad var verulega kalt og teir foru snemma ad sofa. Allt kvoldid voru teir hraeddir og gatu ekki sofnad vegna tess ad teir trudu tvi ad a kojunni fyrir ofan ta vaeru tugir svangra rottna sem aetludu ad naga sig i gegnum saengur teirra. Af skrudningunum ad daema ta er eg ekkert svo hissa a tvi ad teir hafi verid hraeddir, en mer var storskemmt alla nottina. Ad hlusta a ta tala saman, teir voru skelfingu lostnir. Hallo, eg er kotturinn Kari og eg er illur stridnispuki.

Tegar eg fekk leid a tvi ad halda havadanum og skrudningunum gangandi stokk eg a hestbak og reid yfir ad Shaolin klaustrinu tar sem hinir kumpanarnir voru. Eg fann baeli teirra tarna einhversstadar i fjallinu tilbuinn ad beita hrekkjum og brellum til ad hraeda ta felaga. Tad sem eg kom auga a tarna i herberginu var ofogur sjon. Tarna lagu teir kudladir saman, kurandi i einu rumi, med DVD spilarann sinn og fyrstu seriu 24 i gangi. I stad tess ad hraeda ta a svipadann hatt og eg gerdi vid hina strakana ta lagdi eg mig i gluggakistuna og horfdi a fyrstu taettina med teim. Seinna um nottina vaknadi eg vid mikinn havada, tarna hoppudu teir um a naerbuxunum i heilogu Shaolin herberginu og kolludu hastofum "Jack Bauer rules!!".

Eftir klaustrin, fjollin og allt tad ta hittust 7 jolasveinar aftur i borginni Wuhan. Tar eyddu teir aramotunum saman, sprengdu upp flugelda ad islenskum sid og nutu tess ad vera skemmtilegri og mjog evropskt utlytandi storborg i Kina. Eg fylgdi teim svo tangad sem teir eru nuna felagarnir fjorir. Steven, Siggi, Jonny og Jon i litlu 300 tusund manna torpi, her eru falleg fjoll allt i kring, her hafa teir hjolad og klifrad a fjall, Yangshuo er taegilegur stadur i sudur Kina. Mer skilst ad teir seu a leid til Nam eftir tvo daga, ta mun eg yfirgefa ta, tetta hefur verid skemmtilegur og laerdomsrikur timi, tad var gaman ad vera med teim og fylgjast med ferdum teirra. Eg er farin ut i myri.

6. Fullt af myndum komnar a albumid!! Heimasidan hans Stevens www.teeuwsen.com. Myndir fra jolsaveina-verkefninu eru


Skrifað klukkan 04:09 |

***


JÖRFI
Einar
Haffi
Jón Brynjar
Raggi
Steinþór
Valli

FERÐASÍÐUR
Lonely planet
Bakpokinn
Kirkjan

MYNDIR
Pictures

OKKAR BLOGG
Jón Bjarki
Siggi

FORTÍÐIN
júní 2005
júlí 2005
ágúst 2005
september 2005
október 2005
nóvember 2005
desember 2005
janúar 2006
febrúar 2006
mars 2006
apríl 2006
maí 2006
júní 2006
júlí 2006
ágúst 2006