þriðjudagur, apríl 25, 2006

Hostel

Fastur i Peking. Nuna er tad to ekki vegna tess ad eg hef kosid mer tad heldur vegna tess ad i Kina eru 1. Mai hatidarholdin stor og mikil og teir fagna degi verkamanna i heila 9 daga eda eitthvad alika. Nu er svo komid ad eg og Jonathan eigum annsi erfitt med ad verda okkur uti um lestarmida, allt er upp bokad naestu vikuna eda svo, 1,3 milljardur a flakkinu, tad veit aldrei a gott. Vid reynum ad redda okkur einhvernveginn odruvisi, tad eru ymsir moguleikar, spurning hversu fljotlegir teir eru, tad er haegt ad taka rutu i einn bae og svo adra i hinn baeinn osvfrv, svo er alltaf moguleiki a ad hukka ser far en afangastadur okkar er annsi langt fra Peking, i sudri, vid landamaeri Laos, vid viljum komast til Kunming. Tvi fyrr, tvi betra, vid turfum tima ef vid aetlum ad finna tessa blessudu tigrisveidimenn tarna i fjallaherudunum.

Annars er hotmailid herna alltaf i ruglinu, raudlidarnir eitthvad ad missa sig i tvi ad ritskoda allt herna, hversvegna hotmail strakar, hversvegna hotmail? Taer saensku eru farnar til Mongoliu og herna a hostelinu er allt frekar rolegt i kvold, sem er kosy. Jaeja tad er svosum ekki mikid ad segja hedan, nuna er bara malid ad koma ser sudur sem fyrst, og hitta Sigga-San i Laos.....

Skrifað klukkan 12:20 |

***